NIKT NIE POWIE JAK ŻYĆ
BEZ POWIETRZA,
BEZ MIŁOŚCI,
BEZ CIENIA ŻYCIA NA POWIEKACH.
NIKT NIE POWIE JAK ŻYĆ,
GDY SZKLANKA W DŁONIACH SIĘ ROZPADA,
GDY LUSTRO WYROKI WYPOWIADA,
GDY DUSZA PŁACZE,
GDY Z OKIEN SKACZE.
NIKT NIE POWIE JAK ŻYĆ,
BO TRZEBA PATRZEĆ DO PRZODU,
BO JESIEŃ KOŃCZY SIĘ KIEDYŚ,
BO WOŁAĆ I MOGĘ ZZA GROBU,
BO ZIMNA TAFLA OKRYŁA MNIE CAŁĄ.
NIKT NIE POWIE JAK ŻYĆ,
bo nikt nie wie, jak boli życie bez ciebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz